- mimarius
- mīmārius, a, um (mimus) = mimicus, mimisch, scurrae, Capit. Ver. 8, 11. – Plur. subst., mīmāriī, ōrum, m., Mimenkünstler, Corp. inscr. Lat. 3, 3980. Iunior orb. descr. 19 (Class. auct. 3, 396).
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.